217 - 'Ârızun fîrdevs-i a'lâ kâmetün Tûbâ imiş

1    'Ârızun fîrdevs-i a'lâ kâmetün Tûbâ imiş / Bûse-i la'lün alan hōş mîve-i zîbâ imiş
2    Ruhların teşbîh idersem n'ola cennet bâgına / Eksük olmaz tâze şeftâlüler anda yaz u kış
3    Teşne-diller vâdî-i hicrânda sensüz yandılar / Hızr-veş ey la'l-i nâbı âb-ı hayvânum yetiş
4    Geçdi sen serv-i semen-sîmâ tururken ser-firâz / Gördi 'ar'ar lâ-cerem bâd-ı sabâdan serzeniş
5    Kâr-ı düşvâr olsa kıl 'azm-i cenâb-ı mey-fürûş / Himmet-i merdân ile âsân olur her müşkil iş
6    Göz yaşın çok çok revân it cürm ü 'isyân üzre kim / Akdugı yerde komaz âb-ı firâvân gıll u gış
7    Bir güherdür tab'-ı Bâkî kân-ı imkân içre kim / Âfitâb-ı lutf-ı sultân ile bulmış perveriş