147 - Ruhun gül-berg-i bûstân-ı İremdür

1    Ruhun gül-berg-i bûstân-ı İremdür / Dehânun gonca-i bâğ-ı 'ademdür
2    Ayag elde tolu hûn-ı kebûter / Bi-hamdi'llah yine dem der-kademdür
3    O la'l-i nâb içün hûn-âb akıtma / Mey-i gül-gûnı hôş gördüm bu demdür
4    Semendün na'li mir'ât-ı Sikender / Seg-i kûyun sifâli Câm-ı Cemdür
5    Meh-i hüsnün olupdur şöhre-i şehr / Bütün 'âlemde kaddün hôd 'alemdür
6    Meger hurrem tutan gül-zâr-ı hüsnün / Nesîm-i lutf-ı sultân-ı keremdür
7    O hûrşîd-i sipihr-i saltanat kim / Öninde kâmet-i eflâk hamdur
8    Dem-i tahrîr-i eltâfında 'âlem / Tufeyl-i hâme-i müşgîn-rakamdur
9    Beyâz-ı subh-dem bir levh-i sîmîn / Şu'â'-i âfitâb altun kalemdür
10    Ko şi'ri Bâkıyâ dâ'im niyâz it /  Du'â-i devlet-i sultân ehemdür