012 - Dil-i sad-çâki ser-i zülf-i perîşâne çeker

1    Dil-i sad-çâki ser-i zülf-i perîşâne çeker / Bilür ol mûy gamın her ne ise şâne çeker
2    Kim çıkar başa ser-i zülf-i girih-gîrün ile / Yine ol silsile çevrin dil-i dîvâne çeker
3    Kaşlarun bükdi bilin gerçi kemân-ı 'aşkı / 'Âşıkun Rüstem-i Destân ile hasmâne çeker
4    Yâre ser kılsa fıdâ mûr-sıfat cân-ı za'if / Pîş-keş pây-ı melahdur ki Süleymâna çeker
5    Ne çeker adını eshâb-ı riyâ ikide bir / Tutalum rind-i gedâ bir iki peymâne çeker
6    Sîneme nîzelerin ol müjeler togrıldur / Üstüme hançerin ol gamze-i mestâne çeker
7    Mûr-ı endîşe ki peygûle-i gamdur vatanı / Turmayup hâli hayâlin getürür dâne çeker
8    Ayagı topragı tâc-ı ser-i eşrâf-ı cihân / Sürme-i hâk-i rehin dide-i a'yâne çeker
9    Hûblar tutsa rikâbın yiridür cümle kaçan / Esb-i nâzı felek ol husrev-i hûbâne çeker
10    Âb-ı rûyın gören ol hançer-i âteş-tâbı / Sâde-rû hüb sanur sîne-i 'uryâne çeker 
11    Dâmen-i şâhid-i ma'nâya biri dest uramaz / Çog olur gerçi ser-i fikri girîbâne çeker
12    Ehl-i dil gûşe-i bî-tûşe-i mihnetde yatur / Hvân-ı ihsanı felek merdüm-i nâ-dâne çeker
13    Tâli'unla nice bir ceng ü cidal ey Bâkî / 'Akıbet kevkeb-i bahtun seni dîvâne çeker
14    Devlet-i şâh-ı cevân-bahta du'a kıl ki seni / Kimse çekmez ilerü himmet-i şâhâne çeker